پهنای باند Backplane که به عنوان ظرفیت سوئیچینگ نیز شناخته می‌شود، حداکثر توان عملیاتی داده بین پردازنده رابط سوئیچ و گذرگاه داده است. آن را به عنوان تعداد کل خطوط روی یک گذرگاه تصور کنید - خطوط بیشتر به معنای جریان روان ترافیک بیشتر است. با توجه به اینکه تمام ارتباطات پورت از Backplane عبور می‌کنند، این پهنای باند اغلب در دوره‌های پرترافیک به عنوان یک گلوگاه عمل می‌کند. هرچه پهنای باند بیشتر باشد، می‌توان داده‌های بیشتری را به طور همزمان مدیریت کرد و در نتیجه تبادل داده‌ها سریع‌تر انجام می‌شود. برعکس، پهنای باند محدود، پردازش داده‌ها را کند می‌کند.