۱. کنترل خودکار:سیستم‌های روشنایی هوشمند از حسگرها و اتوماسیون برای تنظیم روشنایی بر اساس حضور افراد و سطح نور طبیعی استفاده می‌کنند. این امر تضمین می‌کند که چراغ‌ها فقط در صورت نیاز روشن شوند و مصرف انرژی غیرضروری را کاهش دهند.
قابلیت‌های تنظیم نور ۲.Dimming:این سیستم‌ها امکان کم‌نور کردن چراغ‌ها را در ساعات اوج مصرف یا در مناطقی با نور طبیعی کافی فراهم می‌کنند. کم‌نور کردن می‌تواند مصرف انرژی را بدون کاهش آسایش به میزان قابل توجهی کاهش دهد و به رعایت قوانین انرژی فعلی مانند قانون بین‌المللی صرفه‌جویی در مصرف انرژی (IECC) و استاندارد ASHRAE 90.1 کمک کند.
۳. برداشت در نور روز:با ادغام حسگرهای نور روز، سیستم‌های روشنایی هوشمند می‌توانند نور مصنوعی را با توجه به میزان نور طبیعی خورشید موجود تنظیم کنند. این امر نه تنها راحتی ساکنین را افزایش می‌دهد، بلکه صرفه‌جویی قابل توجهی در مصرف انرژی نیز ایجاد می‌کند - مطالعات نشان می‌دهد که تأسیسات مجهز به چنین کنترل‌هایی می‌توانند تقریباً ۲۹٪ در مصرف انرژی صرفه‌جویی کنند.
۴. نظارت و تحلیل داده‌ها به صورت بلادرنگ:سیستم‌های روشنایی هوشمند مجهز به نرم‌افزار مدیریت انرژی، تجزیه و تحلیل الگوهای مصرف را تسهیل می‌کنند و مدیران تأسیسات را قادر می‌سازند تا به طور فعال مصرف روشنایی را بهینه کنند. این رویکرد مبتنی بر داده، تصمیم‌گیری آگاهانه را ارتقا می‌دهد که می‌تواند منجر به کاهش بیشتر انرژی شود.
۵. رعایت ضوابط انرژی:به‌روزرسانی‌های اخیر در استانداردهای بهره‌وری انرژی، الزامات چگالی توان پایین‌تر و اقدامات کنترلی پیشرفته‌تری را معرفی کرده‌اند. سیستم‌های روشنایی هوشمند برای برآورده کردن این مقررات و در عین حال به حداکثر رساندن صرفه‌جویی در انرژی طراحی شده‌اند، بنابراین به عنوان ابزاری حیاتی برای طراحان و تیم‌های پروژه با هدف دستیابی به اهداف بهره‌وری انرژی عمل می‌کنند.