به طور معمول ، پس از پر کردن پرش های "سیم سخت" ، کاربران ممکن است آنها را مستقیماً به دستگاه ها وصل کنند ، که اغلب فقط یک تست تداوم اساسی را انجام می دهند. با این حال ، این رویکرد به اندازه کافی عملکرد بلوز را ارزیابی نمی کند. یک تستر اساسی تداوم صرفاً نشان می دهد که آیا یک اتصال وجود دارد ، که نتوانسته است کیفیت CRIMP یا اثربخشی انتقال سیگنال را در نظر بگیرد.
در مقابل ، تولید پرش های پر از ژل ساخته شده از کارخانه شامل دو دور دقیق آزمایش است. در ابتدا ، یک تستر پیوسته کیفیت اتصالات را ارزیابی می کند. فقط آنهایی که این ارزیابی اولیه را منتقل می کنند به مرحله بعدی حرکت می کنند ، که شامل آزمایش فلوک برای بررسی معیارهای عملکرد اساسی مانند از دست دادن درج و از دست دادن بازگشت است. مواردی که معیارهای آزمایش دقیق را برآورده نمی کنند ، در معرض کار مجدد قرار می گیرند و اطمینان می دهند که فقط پرش های با عملکرد بالا به بازار می رسند.
